Koniec okresu noworodkowego to czas pojawienia się pierwszych umiejętności w zakresie percepcji: krótkotrwałej fiksacji wzroku na przedmiocie oraz twarzy opiekuna, oraz reakcji na dźwięki z otoczenia. Osiągnięcia te pozwolą w niedalekiej przyszłości na nowe umiejętności w zakresie motoryki- obracanie się w kierunku bodźców wzrokowych i słuchowych. To właśnie budowanie kontaktu wzrokowego jest najwcześniejszym przejawem rozwoju społecznego niemowlęcia, a kolejnym będzie pierwszy uśmiech (około 2 miesiąca życia). Bardzo ważne jest by eksponować bodźce słuchowe i wzrokowe naprzemiennie z obu stron dziecka, co pozwala na wychodzenie z asymetrii ułożeniowej typowej dla noworodków.

Pierwszym widocznym osiągnięciem w rozwoju motoryki jest podnoszenie główki w pozycji leżenia na brzuchu, które z upływem czasu zwiększa swój zakres. Aby rozwinęła się ta umiejętność niezbędna jest prawidłowa percepcja. Niezmiernie ważne jest aby układać dziecko na brzuszku od najwcześniejszych chwil, tak by mogło przyzwyczaić się do tej pozycji i zaakceptować ją.

Kolejnym równolegle postępującym krokiem w rozwoju jest koordynacja wzrokowo-ruchowa w zakresie wzorca oko-ręka, która zostaje zainicjowana dzięki ćwiczonej już wcześniej fiksacji wzrokowej. Już około 3 miesiąca życia niemowlę zaczyna sięgać widząc atrakcyjną zabawkę. Dzięki nauce sięgania, dziecko przygotowuje się do opanowania kolejnych etapów-chwytania i manipulowania.

Wraz z rozwojem koordynacji wzrokowo-ruchowej w zakresie wzorca oko-ręka rozwija się koordynacja oko-usta. Wszystko, co znajdzie się w polu widzenia dziecka, a więc własne rączki, zabawki, przedmioty, natychmiast znajdzie się w buzi.

Dziecko czteromiesięczne zaczyna dotykać dłońmi kolan, brzuszka i okolicy narządów płciowych. Niedługo po tym niemowlę uczy się obracać do boku, a następnie na brzuch. Bodźcem do obrotu jest znowu chęć poznania i posiadania przedmiotu leżącego obok dziecka.

W piątym miesiącu niemowlę podpiera się na przedramieniu, aby chwycić przedmiot ręką odciążoną. Szósty miesiąc to okres gdy dziecko podpiera się na otwartych dłoniach, przy lekko zgiętych stawach łokciowych i wysuniętych w przód kończynach górnych. U sześciomiesięcznego dziecka zauważyć możemy, że ruchy rotacyjne mają bardzo wyraźny charakter. 

Kolejnym wzorcem w rozwoju jest koordynacja ręka-noga-usta, gdzie niemowlę leżąc na plecach unosi kończyny dolne w górę, chwyta stopy i wkłada je do ust. Ważnym elementem w tym etapie życia jest obrót z pleców na brzuch, który jest już skoordynowanym ruchem.

Kolejnym krokiem milowym w rozwoju niemowlęcia jest czworakowanie, które poprzedzone jest pozycją czworaczą (na początku mało stabilną).

Osiągnięcie czworakowania i wzmocnienie mięśni tułowia jest stanem wyjściowym do samodzielnego siadania.

Istotnym osiągnięciem zamykającym 1. rok życia są niewątpliwie pierwsze kroki dziecka. Większość dzieci stawia pierwsze kroki w okolicach pierwszych urodzin, choć niektóre robią to już w 10., inne dopiero w 18. miesiącu życia. Najważniejsze by nie wymuszać na dziecku pozycji stojącej jeśli samo jej nie opanowało, oraz aby zrezygnować ze stosowania chodzików. Dla prawidłowego funkcjonowania psychomotorycznego organizm musi przejść poszczególne etapy rozwoju we właściwej kolejności wyznaczonej wewnętrznym zegarem, zgodnie z którym pojawia się gotowość fizyczna i psychiczna do podjęcia nowego wyzwania.